Zondag 30 oktober stond onze wedstrijd tegen Turkse Kracht ingepland. We vertrokken vroeg, er werd van ons verwacht om kwart over negen op de sportclub paraat te staan. Nadat we ons met zijn allen hadden verzameld was het nog wachten op Marjolien. Er werd gebeld, gebeld naar haar ouders, gebeld naar haar vriend maar nergens was dan ook een teken van leven van Marjolien te zien! 

We besloten om toch te vertrekken en er 1 auto nog even langs Marjoliens huis zou rijden. Aangekomen bij Turkse Kracht bleek dat Marjolien ook niet  had gereageerd op het luit toeteren voor haar huis en zag Ilona misschien toch nog een kans om wel mee te mogen voetballen! 

We kregen in de kleedkamer een goede peptalk van Erik en kregen daarbij ook onze plaats en rugnummers te horen. 

keeper: Claudia Nieuwenhuis

Links achter: Judith Aarnink

Rechts achter: Marlieke Hoekman

Laatste man: Tosca Abrahams

Voorstopper: Lisanne van Rijssen

Links half: Michelle Huizen 

Rechts half: Mireille Aarnink

Mid-mid: Dorien Wagemans

Rechts voor: Anouk Mulder

Links voor:Indi Overmars

Spits: Nikki Kolkman

Tijdens onze warming-up werden wij allemaal als nog blij verrast, ja zeker, Marjolien kwam aanlopen! Bleek dat haar mobiel het had begeven en daarom niet reageerde op het vele gebel, en ook haar wekker had gemist! 

We begonnen onze wedstrijd met 1 minuut stilte voor de slachtoffers van de aardbeving in Turkije. Daarna begonnen we vol goede moed, we hadden van te voren al te horen gekregen dat de scheidsrechter waarschijnlijk zeer partijdig zou fluiten, en stelden ons daar dan ook een beetje op in.  

Nou, dat was niks te veel gezegd. De 0-1 werd gemaakt door Turkse kracht en werden wij weer even duidelijk op onze plek gezet. Ons voetbal was niet zoals het hoorde, op een of andere manier kon niemand echt goed in het spel komen. Toch wist Michelle er een 1-1 van te maken. Helaas werden veel van onze aanvallen afgefloten door de scheidsrechter als “buitenspel” en anders werd het spel stil gelegd wegens “duwen”.  Werd er van hun kant geduwd,  werd je er vriendelijk door de scheidsrechter zelf op gewezen dat je beter je mond kon houden. Oke? Gelukkig wist Indi er vlak voor de rust nog 2-1 van te maken. 

In de rust werd ons vertelt dat ons voetbal zacht gezegd niet was zoals het hoorde en werden er  verschillende wissels gepleegd. Met een heel nieuw en fris team begonnen wij onze tweede helft. Er werd een 2-2 gemaakt door Turkse kracht en later zelfs ook nog een 2-3. De spanning werd groter want dit, zelfs met de meest partijdige scheidsrechter ooit, mochten we niet verliezen! Dit werd tijdens een goede aanval van

Marjolien nog even bevestigd. Marjolien werd bijna letterlijk onderuit geschoffeld door de keeper in het keepers gebied, en de scheidsrechter had niks gezien? Marleen scoorde hierna gelukkig nog de 3-3! Helaas vond onze scheidsrechter dat het 10 minuten voor tijd, tijd was om onze wedstrijd af te fluiten en werd de 3-3 dan ook onze eindstand.